Een mijlpaal in het behoud van de Zuid-Amerikaanse fauna maakt indruk op onderzoekers. In een indrukwekkende vondst slaagden ze erin een jong exemplaar van een harpij te fotograferen in het regenwoud van Argentinië.
Het is een verschrikkelijke roofdier. Een van de meest indrukwekkende en krachtige roofvogels van Zuid-Amerika, die zich voornamelijk voedt met zoogdieren. Deze waarneming, die al meer dan 20 jaar niet meer was voorgekomen, benadrukt het belang van het beschermen van de biodiversiteit in de regio.
Hun aanwezigheid is een teken van de milieugezondheid van de regio, en deze waarneming versterkt de urgentie om deze habitats te behouden om hun voortbestaan en dat van vele andere soorten die hun territorium delen, te verzekeren.
De terugkeer van de harpij: hoe ze ontdekt werd
Het vastleggen van het beeld van de jonge harpij door Manuel Encabo en Sergio Moya was geen toeval, maar het resultaat van onvermoeibaar onderzoek dat meer dan 20 jaar geleden begon.
Gedurende deze periode hebben beide wetenschappers talloze uren in het veld doorgebracht op zoek naar deze zeldzame soort, waarbij ze de reservaten van Misiones en andere Argentijnse provincies zoals Formosa, Salta en Jujuy hebben doorkruist. Ondanks dat ze andere roofvogels hadden gevonden, was de harpijarend hen tot deze historische ochtend eind juli ontgaan.
Tijdens hun zoektocht werden de onderzoekers geconfronteerd met de moeilijkheid om te werken in een enorm uitgestrekt woudgebied, met meer dan 240.000 hectare dicht bos, wat het lokaliseren van de arend enorm bemoeilijkte. Bovendien zijn harpijarenden zeer schuwe vogels, die meestal laag tussen de boomtoppen vliegen en moeilijk te zien zijn.
De locatie van de jonge arend kon worden bepaald dankzij de ervaring van Encabo en Moya, die het gebied goed kenden en technieken gebruikten zoals langeafstandscamera’s en het monitoren van geluiden van de soort om de vogels aan te trekken.
De waarneming van dit jonge exemplaar, ongeveer twee jaar oud, biedt een kijkje in de gezondheidstoestand van de harpijarendenpopulatie in de regio. Het werk van Encabo, Moya en andere onderzoekers, zoals Facundo Barbar en het team van de Caburé Foundation, is van cruciaal belang voor het voortzetten van het onderzoek naar en het behoud van deze met uitsterven bedreigde diersoort.
De harpij: een met uitsterven bedreigde diersoort
De harpij, een van de krachtigste en grootste vogels ter wereld, wordt geconfronteerd met ernstige bedreigingen die zijn voortbestaan in gevaar brengen. Hoewel hij van oudsher in de regenwouden van Zuid-Amerika leeft, is zijn populatie drastisch afgenomen als gevolg van het verlies van zijn natuurlijke habitat en stroperij.
Deze vogel, die een indrukwekkende grootte kan bereiken en tot 9 kilo kan wegen, is een toproofdier in zijn ecosysteem en voedt zich voornamelijk met zoogdieren zoals apen en luiaards.
- Verlies van leefgebied: de ontbossing in de tropische regenwouden van Zuid-Amerika, waar hij leeft, heeft het aantal geschikte gebieden om te nestelen en te jagen aanzienlijk verminderd.
- Stroperij: ondanks dat het in sommige landen een beschermde diersoort is, blijft illegale jacht een grote bedreiging, omdat sommigen op deze vogels jagen omdat ze worden beschouwd als een gevaar voor vee of vanwege het geloof in hun geneeskrachtige eigenschappen.
- Trage voortplanting: harpijarenden hebben een zeer laag voortplantingspercentage, met slechts één jong per twee of drie jaar, wat het herstel van de populatie bemoeilijkt.